- σωφρονώ
- -έω, ΝΜΑ, και σαοφρονῶ Α [σώφρων, -ονος]είμαι σώφρονας, είμαι στα λογικά μου (α. «εφόσον ζω και αναπνέω και σωφρονώ», Παπαδ.β. «καὶ θεωροῡσι τὸν δαιμονιζόμενον καθήμενον ἱματισμένον καὶ σωφρονοῡντα», ΚΔ.γ. «ἤν δ' ἁμάρτω, φάναι Πέρσαι τι λέγειν ἀληθέα καὶ ἐμὲ μὴ σωφρονέειν», Ηρόδ.)μσν.-αρχ.είμαι σώφρων, εγκρατής («εἴς τ' Ἀφροδίτην σωφρονοῡσα καί τὸ σὸν μέλαθρον αὔξουσα», Ευρ.)αρχ.1. συνέρχομαι, ανακτώ την αυτοκυριαρχία μου («ὑπὸ τῆς συμφορῆς τῆς τε ἐκ τοῡ μάγου ἐκπεπληγμένος καὶ τοῡ τρώματος ἐσωφρόνησε», Ηρόδ.)2. (το απρμφ. ενεστ. ως ουσ.) τὸ σωφρονεῑνη σωφροσύνη3. (το ουδ. πληθ. μτχ. παθ. παρακμ. ως ουσ.) τὰ σεσωφρονημένααυτά που έχουν πραχθεί με σωφροσύνη.
Dictionary of Greek. 2013.